Օգոստոսի 29-ին, 30-ին և 31-ին Վրաստանի Սահմանադրական դատարանը կարգավորող նիստ կանցկացնի, որի ժամանակ պլենումը պետք է որոշի՝ ընդունել, թե ոչ այսպես կոչված «օտարերկրյա գործակալների» մասին ռուսական օրենքի դեմ ներկայացված հայցերը և արդյոք կդադարեցնի օրենքի գործարկումը մինչև գործի վերաբերյալ վերջնական որոշում կայացնելը:
Լրահոս
Ընթերցողի ընտրանի
- 1 Իլիայի պետական համալսարանին ավտորիզացիա է տրվել մեկ տարի հետո մոնիտորինգի պայմանով
- 2 Խազարաձեն ներողություն է խնդրում հայերից իշխող կուսակցության «այլատյաց պոռթկումների» համար
- 3 Իվանիշվիլին պատերազմ հայտարարեց մեր բարեկամներին, որպեսզի կանգնի Մոսկվայի կողքին․ Զուրաբիշվիլի
- 4 Նման ամոթալի բան չեմ տեսել, պատրաստվել է ԿԳԲ-ի դարբնոցում․ նախագահը՝ «Երազանքի» պաստառների մասին
- 5 Պուտինի որոշմամբ Վրաստանի քաղաքացիների համար ընդլայնվել է առանց վիզայի ռեժիմը
- 6 Նախագահը կուսակցությունների հետ խորհրդակցություններ է սկսում տեխնիկական կառավարության կազմի շուրջ
Ռուսական օրենքի մի շարք հոդվածներ հակասահմանադրական ճանաչելու պահանջով Սահմանադրական դատարան է ներկայացվել ընդհանուր առմամբ չորս հայց։ Ռուսական օրենքը դատարանում վիճարկել են՝ Վրաստանի նախագահը, 122 հասարակական և լրատվական կազմակերպություններ, խորհրդարանի ընդդիմադիր անդամները, «Վրաստանի լուրերը» և «Մոնիտորի» ստուդիան։
Ըստ հայցվորների փաստարկների՝ վիճահարույց օրենքը, հաշվի առնելով դրանում կիրառվող տերմինաբանությունը և տարբեր ռեպրեսիվ մեխանիզմները, հանգեցնում է քաղաքացիական կազմակերպությունների և լրատվամիջոցների խարանման, նրանց գործունեությունը խոչընդոտելուն, առաջադրված նպատակներին հասնելու անհնարինությանը և, ի վերջո, խափանմանը կամ ընդհանրապես աշխատանքի դադարեցմանը։
Ըստ հայցվորի պարզաբանման՝ վիճարկվող նորմերը, օրինական նպատակի և արտաքին ազդեցության բացահայտման համապատասխան չափորոշիչների բացակայության պայմաններում, վնասում են սուբյեկտների սոցիալական ինքնությանը և կամայականորեն սահմանափակում Վրաստանի Սահմանադրությամբ պաշտպանված անձի ազատ զարգացման իրավունքը։ Նշվածի հետ մեկտեղ, օրենքով նախատեսված սուբյեկտների հանրային ռեգիստրում գրանցումը, հաշվետվողականության ձևը, մոնիթորինգի ընթացակարգը և պատասխանատվության միջոցները խախտում են Վրաստանի Սահմանադրությամբ պաշտպանված միավորումների և արտահայտվելու ազատությունները։ Հայցվորը նաև նշում է, որ վիճարկվող օրենքով սահմանված անձնական տվյալների մշակման եղանակը հակասում է անձնական կյանքի և անձնական հաղորդակցության իրավունքի ձևական և նյութական պահանջներին, վիճելի նորմերով նախատեսված պարտավորությունների տարածմանը ծագած իրավահարաբերությունների վրա և խախտում է Վրաստանի Սահմանադրությամբ պաշտպանված օրենքի հետադարձ ուժի չկիրառման սկզբունքը։ Հայցվորներից ոմանք կարծում են նաև, որ վիճարկվող նորմերը խտրականություն են առաջացնում, քանի որ անհավասար դրության մեջ են դնում վարչական մարմինների կողմից ստեղծված ոչ ձեռնարկատիրական (ոչ առևտրային) իրավաբանական անձանց նկատմամբ, որոնք ֆինանսավորվում են պետական բյուջեից։
Բացի այդ, հայցվորը կարծում է, որ «Օտարերկրյա ազդեցության թափանցիկության մասին» Վրաստանի օրենքի ընդունումը հակասում է Վրաստանի Սահմանադրության հիմնարար սկզբունքներին և խոչընդոտում է Վրաստանի՝ Եվրամիությանն անդամակցելու գործընթացին՝ դրանով իսկ խախտելով Վրաստանի Սահմանադրության 78-րդ հոդվածով սահմանված պարտավորությունը։
Սահմանադրական հայցերի հեղինակները նաև միջնորդում են, որպեսզի Սահմանադրական դատարանը դադարեցնի վիճարկվող նորմերի գործողությունը՝ մինչև վերջնական որոշման կայացումը։
