Հոկտեմբերի 17-ին Բրյուսելում կայացած Եվրոպական խորհրդի նիստում Եվրամիության ղեկավարներն ընդունել են եզրակացություն, որը վերաբերում է նաև Վրաստանին։
Լրահոս
Ընթերցողի ընտրանի
- 1 Ի՞նչ է գրված օտարերկրյա դրամաշնորհների դեմ «Վրացական երազանք» կուսակցության օրինագծում
- 2 Կոբախիձեն առանց Ռուսաստանը հիշատակելու ապրիլի 9-ի պատասխանատվությունը վերագրում է «օտար ուժին»
- 3 «Վրացական երազանքը» պատրաստվում է արգելել առանց կառավարության համաձայնության օտարերկրյա դրամաշնորհներ ստանալը
- 4 «Սոփլիս Նոբաթիի» կաթի մեջ առողջության համար վտանգավոր նյութ է հայտնաբերվել
- 5 «Երազանքը» կուսակցություններին արգելում է դասախոսություններ անցկացնել ՀԿ-ների աջակցությամբ
- 6 ՄԱՇ․ Գեներալներ Գոգավան և Կուրաշվիլին ռուսական հանձնաժողովին կներկայանան առանց կուսակցական պատկանելության
Մասնավորապես, Եվրոպական խորհուրդը վերահաստատում է ԵՄ-ի պատրաստակամությունը՝ աջակցելու վրաց ժողովրդին իր եվրոպական ճանապարհին, սակայն, միևնույն ժամանակ, վերահաստատում է իր լուրջ մտահոգությունը Վրաստանի կառավարության կողմից ձեռնարկված գործողությունների վերաբերյալ, որոնք հակասում են արժեքներին և սկզբունքներին, որոնց վրա հիմնված է Եվրամիությունը։
Եվրոպական խորհուրդը կրկնում է, որ «նման գործողությունները սպառնում են Վրաստանի եվրոպական ճանապարհին և դե ֆակտո դադարեցնում են անդամակցության գործընթացը»։ Այն Վրաստանին կոչ է անում իրականացնել ժողովրդավարական, համապարփակ և կայուն բարեփոխումներ՝ եվրոպական ինտեգրման հիմնական սկզբունքներին համապատասխան։
«Եվրոպական խորհուրդը կշարունակի ուշադիր հետևել իրավիճակին»,- ասված է եզրակացության մեջ։
Եվրոպական խորհուրդն ակնկալում է, որ հոկտեմբերի 26-ին կայանալիք խորհրդարանական ընտրությունները կլինեն ազատ և արդար՝ միջազգային չափանիշներին համապատասխան, միջազգային և տեղական դիտորդները անարգել հասանելիություն կունենան։ Միևնույն ժամանակ Եվրոպական խորհուրդն ընդգծում է ազատ և բազմակարծիք լրատվամիջոցների պաշտպանության անհրաժեշտությունը։
Եվրոպական խորհուրդը ևս մեկ անգամ հաստատում է ԵՄ-ի անսասան աջակցությունը Վրաստանի ինքնիշխանությանը, անկախությանը և տարածքային ամբողջականությանը միջազգայնորեն ճանաչված սահմաններում։ Այն ընդգծում է ԵՄ-ի շարունակական նվիրվածությունը հակամարտությունների խաղաղ կարգավորման, չճանաչման և ներգրավվածության քաղաքականությանը:
