Սա ռուսական գործ է, թշնամություն և երկրի դավաճանություն. Պատգամավորները Ռաճայի անտառների հանձնման մասին

Ռաճայում և Քվեմո Սվանեթիում 104 712 հեկտար անտառի փոխանցումը Դավիթ Խիդաշելիին, ով պատժամիջոցների ենթարկված ռուս օլիգարխ Վլադիմիր Եվտուշենկովի գործընկերն է, անկախ պատգամավոր Թամար Կորձաիան որակել է որպես «օկուպացիայից հետո ռուսական ամենամեծ նախագիծը»։

«Այդ անտառները Վրաստանի տարածքի 1․4 տոկոսն են։ Այն փոխանցվել է Խիդաշելիին, ով Վրաստանի քաղաքացիներին քաջ հայտնի է որպես Դավիթ Գարեջիի գործի գլխավոր հերոս։

Անտառների փոխանցման հետ կապված բազմաթիվ վեճեր կան դատարանում և դատախազությունում, թեև Խիդաշելին անձեռնմխելի անձնավորություն է, և որևէ հարց տեղից չի շարժվել։

Կարևոր է, որ Բնության Համաշխարհային Հիմնադրամը պատրաստ էր Ռաճայի ողջ տարածքում ստեղծել պահպանվող տարածք: Միջազգային կազմակերպությունը մեկ քառակուսի մետրի համար վճարում էր 45 դոլար՝ բնության պահպանության և էկոհամակարգերի պաշտպանության նպատակով։ Սակայն Վրաստանի կառավարությունը 11 լարիով այն տվել է ռուս գործարարին։ Սա նաև ցույց է տալիս կառավարության առաջնահերթությունները»,- ասուլիսում Թամար Կորձաիան խոսել է տեղի բնակիչների դեմ դատախազության կողմից հարուցված քրեական գործերի մասին։ Ռաճայի դատախազությունը 224 քաղաքացու մեղադրում է անտառի մոտ իրենց պապենական հողատարածքները խարդախությամբ յուրացնելու մեջ։ Դատախազի միջնորդությամբ դատարանը արգելանք է դրել Ուծերա գյուղում գտնվող 39 հողատարածքների վրա։ Պատգամավորները կոչ են արել Գլխավոր դատախազությանը դադարեցնել քրեական գործը և վերացնել քաղաքացիների մասնավոր սեփականության սահմանափակումները։

«Ոչ մի կանոն պաշտպանված չէ բնապահպանական օրենսդրությունից: Բնապահպանական վերահսկողության վարչությունից գրություն կա, որում ասվում է, որ լիցենզիան չի կարող տրվել առանց մի քանի պայմանների: Օրինակ՝ ինչպես է պաշտպանվելու անտառը, ինչպես է վերամշակվելու թափոնները, ինչպես է պաշտպանվելու էկոհամակարգը։ 49 տարով ռուսները պահանջում էին Բիճվինթայի անտառները փոխանցել, որոնք սահմանամերձ գոտում չեն, մարդիկ դուրս եկան այնտեղ ու հանրահավաքներ արեցին։ Մեզ մոտ՝ ռուսական սահմանի եզրին, Մամիսոնի լեռնանցքի տարածքը տրվում է ռուս օլիգարխին։

Նախորդ օրերին Ռաճայում էինք, հատել ենք նաև օկուպացիոն գիծը։ Դա բացարձակապես ազատ, չվերահսկվող ճանապարհ է, որտեղ օկուպանտները կարող են ազատորեն իջնել մեքենաներով»,- ասել է Կորձաիան։

Թեոնա Աքուբարդիան ուշադրություն է հրավիրել Վրաստանի սահմանապահ ոստիկանության նամակին, ըստ որի Խիդաշելիին փոխանցված անտառները գտնվում են վրաց-ռուսական պետական ​​սահմանի մոտ, թեև դրանք դուրս են գալիս հինգ կիլոմետրանոց սահմանային գոտուց։

«Բանն այն է, որ Ռաճայում օկուպացիոն գիծը դուրս է գալիս բուն սահմանից։ Անվտանգության համատեքստում բազմաթիվ հարցեր կան։

Պատրաստվում ենք պատգամավորական հարցեր ուղարկել գերատեսչություններին ու պատասխաններ պահանջել։ Սեպտեմբերին այս հարցով խորհրդարան կկանչենք նաև նախարարներին։

Մենք պաշտպանելու ենք բոլոր քաղաքացիների սեփականության իրավունքները, որոնք «Վրացական երազանքը» խախտել է ռուսական կամ կոռուպցիոն շահերից ելնելով»,- ասել է պաշտպանության և անվտանգության հանձնաժողովի փոխնախագահ Թեոնա Աքուբարդիան։

«Գործն ամբողջությամբ ռուսական է։ Երկրի և տեղի բնակչության շահերը հաշվի չեն առնվում, պաշտպանված չէ նաև երկրի անվտանգության հարցը։ Ռուսական գործը նշանակում է, երբ դու պաշտպանում ես օկուպանտ երկրի ազդեցության տակ գտնվող գործարարի շահերը, այլ ոչ թե սեփական բնակչության ու ինքնակառավարման իրավունքները։ Տեղի բնակչության հետ շփում, երկխոսություն, պայմանավորվածություն չի եղել»,- ասել է «Բարեփոխումների խմբի» նախագահ Խաթունա Սամնիձեն։

Նա նաև խոսել է Ռաճայի անտառների փոխանցման գործում հնարավոր կոռուպցիոն փաստերի մասին.«Գործի նյութերում երկու նամակ կա, որտեղ Օնիի քաղաքապետն ասում է, որ իրենք շփվել և պայմանավորվել են տեղի բնակչության հետ։ Կասկածները, որ սա կոռուպցիոն գործարք է, ավելացնում է նաև այն, որ Օնիի նախկին քաղաքապետ պարոն Սաբանաձեն պաշտոնանկությունից անմիջապես հետո նշանակվել է Խիդաշելիի ընկերության տնօրեններից մեկը։ Դա այն բանից հետո էր, երբ նա ռուս գործարարին օգնել է ձեռք բերել Ռաճայի անտառները՝ առանց երկխոսության և բնակչության հետ շփման։ Սաբանաձեն Խիդաշելի ընկերության տնօրեն է դարձել բնակչության շահերն անտեսելու հաշվին»,– պատգամավորները դատախազությունից պահանջել են հետաքննել այս գործը։

«Մթիս Ամբեբին» հուլիսի 17-ին հրապարակել է լրագրողական հետաքննություն՝ Ռաճայի անտառների օկուպացիան։ Ռաճայի անտառները օրենքի բազմաթիվ խախտումներով փոխանցվել են Դավիթ Խիդաշելիին՝ պատժամիջոցների ենթարկված ռուս օլիգարխ Վլադիմիր Եվտուշենկովի գործընկերոջը՝ այդ անտառներից օգտվող մարդկանցից թաքուն, բնապահպաններից, համայնքային կազմակերպություններից և լրատվամիջոցներից՝ գաղտնի: Տասնյակ հազարավոր հեկտարների փոխանցումը սպառնալիք է հանդիսանում Ռաճայի բնակիչների համար, նրանց մասնավոր սեփականությանը և ապրուստի միջոցին։ Այս որոշումը խախտում է ինչպես ազգային օրենքները, այնպես էլ եվրոպական կոնվենցիաները, ստեղծում է էկոլոգիական և պատմական աբսուրդներ՝ սեփական կամքով, սեփական ձեռքով, սեփական որոշմամբ օրինականացնել օկուպանտի վերահսկողությունը երկրում։