„გავრილოვის ღამეს“ დაზარალებული გიორგი სულაშვილი სასამართლო გადაწყვეტილებას გაასაჩივრებს

„მოსამართლე ბაია ოტიაშვილმა 2021 წლის მიწურულს ჯერ გააუქმა სასამართლო გადაწყვეტილების გამოცხადება, შემდეგ კი, არაერთი მოთხოვნის მიუხედავად, თითქმის 2 წელი პროცესს არ ნიშნავდა. მას შემდეგ, რაც იუსტიციის უმაღლეს საბჭოში ვიჩივლე, 2023 წლის 8 აგვისტოს გამოაცხადა გადაწყვეტილება, რომლითაც მან უარი თქვა დასახიჩრებული პირის შრომისუნარიანობის შემცირებისთვის სარჩოს დაკისრებაზე, არაერთი ოპერაციისგან და მიმდინარე ტკივილებისგან განცდილი ტანჯვისთვის კი, პრაქტიკის საწინააღმდეგოდ, მხოლოდ 20 000 ლარი განსაზღვრა საკომპენსაციო თანხად.

ეს თანხა მხოლოდ მედიკამენტები რომ მქონდეს, იმაშიც კი არ მეყოფა ერთი წელი. 31 წლის ასაკში 60 წლის ადამიანს დავემსგავსე. მადლობა „ქოცებო“ და საქართველოს სასამართლო ამისთვის, მადლობა ჩემი უფუნქციოდ დატოვებისთვის“, - ამბობს გიორგი სულაშვილი.

ე.წ. გავრილოვის ღამეს, რეზინის ტყვიის მოხვედრის შედეგად, გიორგი სულაშვილმა თვალი დაკარგა და მრავლობითი დაზიანებები მიიღო. ექსპერტიზის დასკვნით დადგენილია, რომ მისი შრომისუნარიანობა 35%-ით არის შემცირებული და ცალ თვალში მხედველობა ვერასოდეს დაუბრუნდება.

დაზარალებულის ინტერესებს „საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია“ იცავს. ორგანიზაციის შეფასებით, მოსამართლე გადაწყვეტილება დაუსაბუთებელია და ასევე, საგანგაშო არა მხოლოდ იმიტომ, რომ არ დაკმაყოფილდა შრომისუუნარო ადამიანისთვის ყოველთვიური სარჩოს დაკისრების მოთხოვნა, არამედ იმიტომაც, რომ ანტისაოკუპაციო აქციის დაშლისას სამართალდამცავთა უკანონო მოქმედებების შედეგად მიყენებული, მთელი ცხოვრების განმავლობაში განგრძობადი მორალური ზიანი სასამართლომ მხოლოდ 20 000 ლარად შეაფასა.

„საქმის გარემოებებიდან და არსებული მტკიცებულებებიდან დგინდება, რომ შსს-ს თანამშრომელთა უკანონო მოქმედებების შედეგად გიორგი სულაშვილმა უდიდესი სულიერი ტკივილი, ტანჯვა განიცადა და დღემდე განიცდის. მიგვაჩნია, რომ სასამართლოს მიერ გიორგი სულაშვილის მორალური ზიანის ასანაზღაურებლად მიკუთვნებული თანხა სრულიად არაგონივრულია, ვინაიდან, სრულ დისპროპორციაშია მოსარჩელის მიერ განცდილ სტრესთან, შიშთან, უარყოფით ემოციებთან და რაც მთავარია, მისი ჯანმრთელობის დაზიანების ხარისხთან, რითაც, დადგენილი პრაქტიკის მიხედვით, უნდა ხელმძღვანელობდეს სასამართლო მორალური ზიანის ოდენობის განსაზღვრისას.

ამასთან, სასამართლოს მიერ სრულად იქნა უგულებელყოფილი მოსარჩელის შრომისუნარიანობის საგრძნობლად შემცირების ფაქტი და მოსარჩელეს, რომელმაც დაკარგა მუშაობის უნარი და შესაბამისად, შესაძლებლობა, მიეღო ანაზღაურება, სარჩოს მოთხოვნა არ დაუკმაყოფილა.

სასამართლოს ეს გადაწყვეტილება არ არის თანხვედრაში უზენაესი სასამართლოს დადგენილ პრაქტიკასთან, რომლის თანახმადაც, სარჩოს მიღების უფლების ხანგრძლივობა პირდაპირ, პროპორციულად დაკავშირებულია დაზარალებულის მხრიდან ხელფასის მიღების შესაძლებლობასთან“, - აცხადებს საია.

გიორგი სულაშვილი თბილისის საქალაქო სასამართლოს მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებას სააპელაციო სასამართლოში გაასაჩივრებს.