Լրահոս

«Մենք էկոմիգրանտ չենք, այստեղ ընկերությունը քանդում է մեզ։ Տարիներ շարունակ այն չի հետևում հանքարդյունաբերության կանոններին, գլխավորն ավելի շատ հանքաքար արդյունահանելն է, դրա համար էլ հայտնվեցինք այս վիճակում։ Շատ տներ արդեն փլվել են, այն, ինչ դեռ կանգուն է, ճաքերն ամեն օր լայնանում են։ Ճանապարհների, հողամասերի, բակերի ճաքերն ավելի ու ավելի են խորանում։ Մենք չենք ցանկանում առևտուր անել «Ջորջիան Մանգանեզի» հետ և մասնակցել կոռուպցիոն գործերին։ Մինչ վրան տեղադրելը մենք հանդիպեցինք ընկերության նոր ղեկավար Մաքսիմ Մազուրենկոյին։

Մենք պահանջում ենք գույքի ամբողջական գնահատում և փոխհատուցում շուկայական գներով: «Ջորջիան Մանգանեզը» հրաժարվում է դա անել, քանի որ մտավախություն ունի, որ եթե փորձագետը գնահատի մեզ մոտ գտնվող տունը, բակը, հողամասը, այգիները և մեզ փոխհատուցի այդ կորուստը իրական գնով, այն կարող է վարակիչ դառնալ տուժած մյուս գյուղերի համար։

Այս մասին «Վրաստանի լուրերին» ասել է Շուքրութիի բնակիչ, հանրահավաքի կազմակերպիչներից Գիորգի Նեփարիձեն։

Նույն պահանջներով ամենաաղմկոտ և ամենաերկար բողոքի ակցիան Շուքրութիի բնակիչներն անցկացրել են 2021 թվականին։ Հանրահավաքի մասնակիցներն այնուհետև կարել են իրենց բերաններն ու 30 օր հացադուլ են հայտարարել։ Ի վերջո, երբ բողոքի ակցիան տեղափոխվեց Թբիլիսիում ԱՄՆ դեսպանատան մոտ, որպեսզի գոնե դիվանագիտական ​​կորպուսը արձագանք տար, «Ջորջիան Մանգանեզը» պայմանագիր ստորագրեց 8 տուժած ընտանիքի հետ։ Ընկերության կատեգորիկ խնդրանքով տուժածներին արգելվել է տեղեկություններ տարածել պայմանագրի պայմանների մասին։ Սակայն «Վրաստանի լուրերին» հայտնում են, որ պայմանագրով գույքը պետք է գնահատվեր փորձաքննությունների ազգային բյուրոյի կողմից, որից հետո փոխհատուցում պետք է տրվեր։ Այս ամենը պետք է ավարտվեր 6 ամսում։ Գիորգի Նեփարիձեն ասում է, որ ի վերջո փորձաքննությունների բյուրոն եզրակացություն չի արել, և ութ ընտանիքից հինգին ընկերության աուդիտի գնահատմամբ վճարվել է փոխհատուցման մի մասը, մինչդեռ երեք ընտանիքների մինչ այժմ ոչինչ չի տրվել։

Այժմ Շուքրութիում բնակվող ընտանիքների մոտ 30 ներկայացուցիչներ հավաքվել են Կորոխնալի հանքավայրի մոտ։

«Գյուղի բնակչության մի ստվար մասի՝ 7, 8, 12, 20 հազար լարի են տվել ու լռեցրել են, փաստաթուղթ են ստորագրել տվել, ինչ-որ շնորհակալագիր։ Ոմանք աշխատանքի են ընդունվել։ Այսպես է լինում,

երբ պետությունը քեզ չի պաշտպանում ու միասին են գործում, բնակչությունը ստիպված է լինում համաձայնել, լռել, չկռվել, այլապես կբռնվեն, անընդհատ ճնշումների տակ են լինելու»։

Գիորգի Նեփարիձեն անձնական փորձ ունի, թե ինչպես է համակարգը պատժում մարդկանց, ովքեր բացահայտորեն համարձակվում են պայքարել իրենց իրավունքների համար։ 2021 թվականին նրան անհեթեթ մեղադրանք է առաջադրվել։ Նա երկու տարի շարունակ ունեցել է մեղադրյալի կարգավիճակ, նրա գործով դատարանում կայացել է 26 նիստ։ Ի վերջո նա արդարացվել է։

«Ջորջիան Մանգանեզը» ոստիկանությունում բողոքել է Կորոխնալի հանքավայրի մոտ շարունակվող բողոքի ակցիայի մասնակիցների դեմ։

«Իրենք կամայականորեն, խախտելով օրենքը, խոչընդոտել են աշխատանքի ընթացքը, արգելափակվել է Կորոխնալիի հանքի մուտքը։ Շուքրութի հանքավայրում անջատվել է կենտրոնական օդափոխության համակարգը, ինչը վտանգ է ներկայացնում աշխատակիցների առողջության համար։ Արմատական ​​խումբը, որը պահանջներ է ներկայացնում ընկերությանը, արդեն փոխհատուցում է ստացել։ Միջոցները աստիճանաբար հատկացվել են տարբեր տարիներին՝ ըստ մասնավոր սեփականության անհատական ​​գնահատման։ Գործընթացում ներգրավված տեղացիները փորձում են մոլորեցնել հանրությանը և ցույց տալ, որ ընկերությունից փոխհատուցում չեն ստացել։ 2020 թվականից ի վեր Շուքրութի և Փերևիսա գյուղերին հատկացվել է ընդհանուր առմամբ մոտ 11 միլիոն լարի։ Փոխհատուցումների կարգավորման գործընթացը ժամանակավորապես ընդհատվել է համաշխարհային ճգնաժամի պատճառով։ Մարտ ամսից վերականգնվել է դրամական միջոցների տրամադրումն ըստ կատեգորիաների»,- ասվում է ընկերության հաղորդագրության մեջ։

Մարտի 15-ին «Ռուսթավի 2» հեռուստաընկերությունը բողոքի ակցիայի մասնակիցներին մեղադրել է հանքերի կենտրոնական օդափոխման համակարգը կամայականորեն փակելու և այդպիսով հանքերում աշխատողների համար վտանգ ստեղծելու մեջ։ Հայտնի է, որ հանքերում մարդիկ կարող են մահանալ, եթե օդափոխման համակարգը անջատվի։ Տեսանյութի մեջ «Կուրիերիի» հաղորդավարը այս ծանր մեղադրանքի համար ոչ մի ապացույց չի ունեցել, անգամ չի փորձել ճշտել տեղեկությունը։ Գիորգի Նեփարիձեն պատմում է, որ մարտի 13-ին «Ջորջիան Մանգանեզի» աշխատակիցն իրենց խնդրանքով է անջատել օդափոխության համակարգը՝ այն բանից հետո, երբ բոլոր աշխատակիցները դուրս են եկել հանքից, և նոր հերթափոխ չի թույլատրվել։

Մեկ այլ լրատվամիջոց՝ «Փրայմթայմը», հայտնել է, որ բողոքի ակցիայի մասնակից ընտանիքները փաստացի արդեն ստացել են փոխհատուցման գումարը և նշել գումարը։

«Ռուսթավի 2»-ն ու «Փրայմթայմը» ունեն նույն փաստացի մենեջերը՝ Թամար Փխակաձեն, ով «Ջորջիան Մանգանեզի» դիտորդ խորհրդի անդամ Գիորգի Կապանաձեի (մականունը՝ «Ռիժա») մորաքույրն է։

Մարտի 16-ի առավոտյան «Ջորջիան Մանգանեզը» միացրել է հանքերի օդափոխության համակարգը։ Հանրահավաքի մասնակիցներին կանխելու համար տեղում մոբիլիզացվել են տասնյակ ոստիկաններ։ Կորոխնալի հանքավայրը կրկին կաթվածահար է։

Ինչ վերաբերում է բողոքի ակցիայի մասնակիցների այն հայտարարությանը, թե իրենք հանդիպել են ընկերության նոր մենեջեր ուկրաինացի Մաքսիմ Մազուրենկոյին, մինչ բողոքի ակցիայի մեկնարկը, բիզնես ռեգիստրի տվյալների մեջ փոփոխություններ չկան, և Բեսիկ Կիրթաձեն դեռ հանդիսանում է «Ջորջիան Մանգանեզի» հատուկ մենեջեր։ Փոխվել են միջնորդ ընկերությունների՝ «Մանգանեզ Լոջիստիկսի» և «Մաղարոելիի» տնօրենները։ Նոդար Միկաբերիձեի (մականունը՝ «Բաշկիրա») փոխարեն մարտի 12-ին «Մանգանում Լոջիստիկի» տնօրեն է նշանակվել Եվգենի Ջիխվաձեն, իսկ մարտի 1-ից՝ «Մաղարոելիի» տնօրեն է Զուրաբ Բաձգարաձեն։

Շրջակա միջավայրի պահպանության նախարարության խնդրանքով, քանի որ Ճիաթուրայում էկոլոգիական աղետին համարժեք իրավիճակ է ստեղծվել և շտապ շտկման կարիք ունի, «Ջորջիան Մանգանեզ» ՍՊԸ-ում արդեն 7-րդ տարին է նշանակվել պետական ​​հատուկ կառավարիչ։ Իրականում՝ էկոլոգիական իրավիճակը Ճիաթուրայում էականորեն վատթարացել է պետական ​​կառավարման հատուկ ռեժիմի պայմաններում։

«Ջորջիան Մանգանեզի» սեփականատերը (100% սեփականատեր) «Ջորջիան Ամերիքեն Էլոյզ» ընկերությունն է, որի վերահսկիչ փաթեթը պատկանում է ուկրաինացի միլիարդատեր Իգոր Կալոմոյսկուն, իսկ մոտ 4 տոկոսը պատկանում է վրացական բաժնետերերի խմբին` Գիորգի Կապանաձեին (նույն ինքը՝ «Ռիժա»):

«Ջորջիան Մանգանեզը» Վրաստանի խոշորագույն հանքարդյունաբերողն է, հարյուր միլիոնավոր շրջանառությամբ ամենահարուստ ընկերությունը։ Իսկ տարածաշրջանը, որտեղ այն գործում է, երկրի ամենաաղքատ շրջաններից է։ Ճիաթուրայի մունիցիպալիտետի յուրաքանչյուր երրորդ անձը սոցիալապես անապահով է և ստանում է կենսապահովման նպաստ։