Լրահոս

«Այս ժամանակակից տեխնոլոգիաները պահանջում են այլ գիտելիքներ, այլ մոտեցումներ։ Տարիքով մարդիկ մի փոքր ավելի քիչ են շփվում թվային տեխնոլոգիաների հետ։

Կան մի քանի ուղղություններ, որտեղ երիտասարդները քիչ թե շատ հետաքրքրված են, դա հիմնականում կապված է գինեգործության հետ, կարծես մոդայիկ է և ավելի շատ են հետաքրքրվում գինեգործությամբ։

Մյուս մշակաբույսերի հետ կապված դա դեռ քիչ է երևում»,- ասել է Գելա Սամխարաուլին Ագրարային հարցերով հանձնաժողովի նիստում։

Սամխարաուլիի խոսքով, «Վրացական երազանքի» իշխանության գալուց հետո գյուղատնտեսության առաջընթացը տեսանելի է, թեև ոլորտը չունի բավարար մասնագետներ. «Մեր ֆերմերներն ու գյուղացիները շատ քրտնաջան աշխատում են, բայց ցավոք սրտի, այն արդյունքը չեն ստանում, ինչը կարող էին ստանալ գիտելիքի և ժամանակակից տեխնոլոգիաների օգտագործմամբ։ Նույն աշխատանքով կարելի է շատ ավելի շատ արդյունքներ ստանալ։ Բոլոր ուղղություններով մասնագետների պակաս ունենք։ Այս հարցով պետք է զբաղվեն կառավարությունն ու կոնկրետ գերատեսչությունները, որպեսզի որոշակի ծրագրերով ու խրախուսական միջոցներով կարողանանք լրացնել այս դեֆիցիտը»։

Կոմիտեի նիստին ներկա է եղել նաև շրջակա միջավայրի պահպանության և գյուղատնտեսության նախարար Գիորգի Խանիշվիլին, ով ասել է, որ «գյուղատնտեսության մեջ այսօր ամենամեծ դեֆիցիտը ոչ թե փողն ու գիտելիքն են, այլ ֆիզիկական աշխատուժը, որը կարող է ինչ-որ բան անել»։

Նման իրողություն է, մի քիչ անսպասելի էր, բայց իրականում այդպես է։ Մի երկրում, որտեղ գործազրկության տոկոսը վիճակագրորեն բավականին բարձր է, գյուղատնտեսությունն ունի աշխատուժի ամենամեծ պակասը»:

Փոխնախարարի խոսքով, նախարարությունը ստեղծում է անասնապահության զարգացման լայնածավալ ծրագիր, որի կարևոր բաղադրիչներն են գիտելիքի ավելացումն ու ժամանակակից տեխնոլոգիաների կիրառումը։

«Եթե միայն Նիդերլանդներից հետ մնայինք, դա կարելի էր հասկանալ։ Դա այդպես չէ, մենք այլ խնդիրներ ունենք։ Այն տեսակների մեջ, որտեղ պետական ​​ծրագրեր են իրականացվում, օրինակ, եթե ունենայինք 3-4 տոննա միջին խնձորի բերքատվություն, 9 անգամ, 10 անգամ կամ ավելի հետ կլինեինք նույնիսկ նույն Ֆրանսիայից, այսօր ունենք խնձորի այգիներ, որոնք ոչ պակաս բերք են տալիս քան Ֆրանսիան՝ 30,40, հասել ենք 50 տոննայի և շուտով կունենանք 70-100 տոննա բերքատվության այգիներ։ Մենք կարողացանք շատ մշակաբույսեր ներմուծել, օրինակ՝ կապույտ հապալասը, որը ներկայումս 2200 հա-ի վրա է տնկված և ընդհանրապես չկար ժամանակին։ Նույն ընկուզեղենը՝ նուշը, գետնանուշը և այլն, ընկույզի հետ միասին ունենք գրեթե 6000 հեկտար։ Այս ամենն արդեն արտացոլված է Վրաստանի տնտեսության և արտահանման ցուցանիշների վրա։ Իհարկե, շատ ավելին կա, որ ցանկալի է և հնարավոր: Երբ ամեն ինչ, երբ քանդված է և կոտրված, դժվար է այն նորից հավաքել: Երբ տրակտորի մասին ենք երազում, դժվար է մտածել բարձր տեխնոլոգիաների մասին, բայց խաղողագործության տեսակետից արդեն տեսնում ենք, որ խաղողի այգիներում շատ են նման տեխնիկա ներմուծվում, ինչը հեշտացնում է ձեռքի աշխատանքը և միևնույն ժամանակ նվազեցնում որոշակի չափով ձեռքի աշխատանքի պահանջարկը»,- ​​ասել է Գիորգի Խանիշվիլին։

Ագրարային հարցերի հանձնաժողովի նախագահ Նինո Ծիլոսանին հանձնաժողովի անդամներին է ներկայացրել միջազգային կազմակերպության (UNDP) պատրաստած ուսումնասիրությունը։ Հետազոտության շրջանակում հարցվել է 30 ֆերմեր, ովքեր իրենց գործունեությունը սկսել են 2016 թվականից հետո ընկուզեղենի և հատապտղային հատվածների պետական ​​ծրագրերի աջակցությամբ։ Հարցվածների միայն 30%-ն է ասում, որ ստացված բերքը համապատասխանում է նախնական հաշվարկներին։ Մնացած 70%-ը հայտնում է, որ մեկ հեկտարից բերքատվությունը չի համապատասխանում իրենց սպասելիքներին և ֆինանսական հաշվարկներին։ Ձախողման ամենատարածված պատճառը հանրապետությունում ագրոնոմիական գիտելիքների բացակայությունն է՝ ինչպես պլանավորման, այնպես էլ այգիների կառավարման գործընթացում:

Ժամանակակից մոտեցումների և գիտելիքների բացակայության հետ մեկտեղ գյուղատնտեսությամբ զբաղվողների հիմնական մարտահրավերներից մեկն այն է, որ ոլորտը տուժում է տեխնոլոգիաների պակասից: Արտադրական գործընթացում վրացի ֆերմերները գրեթե չեն օգտագործում կամ հազվադեպ են օգտագործում այնպիսի անհրաժեշտ տեխնոլոգիաներ, ինչպիսիք են եղանակային կայանները, սենսորները, ծրագրերը և այլ սարքեր, որոնք թույլ են տալիս հեշտությամբ ստանալ տեղեկատվություն, ինչը կխնայեր բնական, մարդկային և ֆինանսական ռեսուրսները:

«Եթե չլինեն տեխնոլոգիաներ և նորարարական մոտեցումներ, անշուշտ մեզ համար դժվար կլինի երիտասարդներին հետաքրքրել գյուղատնտեսությամբ, այն ավանդական գյուղատնտեսությամբ, որը կարող է 90 տոկոսով այժմ կիրառվել։ Ուստի տեխնոլոգիաների և նորարարությունների ի հայտ գալը ենթադրում է նաև երիտասարդների զբաղվածություն մարզերում և գյուղերում, որոնք գտնվում են ժողովրդագրական բավականին բարդ իրավիճակում։ Մարզերը քիչ թե շատ դատարկվում են հօգուտ մեծ քաղաքների, երիտասարդները լքում են իրենց բնակության վայրերը՝ ավելի շահավետ աշխատանք գտնելու համար, սակայն, եթե գյուղատնտեսության մեջ ներդնենք բարձր տեխնոլոգիական, նորարարական մոտեցումներ, այն կարող է դառնալ հատուկ հետաքրքրության տարածք նրանց համար»,- ասել է Ծիլոսանին։