Եթե ​​զգույշ չլինենք, Չելյաբինսկում չենք արթնանա, կարթնանք Գազայում. Գամսախուրդիա

«Վրաստանում 4 փորձ է եղել, առաջինը՝ 2020 թվականի հունիսին, երկրորդը՝ 2023 թվականի գարնանը, երրորդը՝ 2024 թվականի գարնանը, իսկ չորրորդը սկսվել է 2024 թվականի նոյեմբերի վերջին և տեղափոխվել 2025 թվականի հունվար և դեռ շարունակվում է։ Իհարկե, սա հեղափոխական սցենար է, և մեթոդաբանությունը նույնպես հեղափոխական է։ Օրինակ, եթե համեմատենք Ղրղզստանում տեղի ունեցածը։ Ղրղզստանում երկու անգամ էլ տեսել ենք քարեր, մոլոտովի կոկտեյլներ, երկաթե ձողեր։ Ահա թե ինչպես էին գործում ժողովրդական զանգվածները և ինչպես էին վարվում ոստիկանների հետ։ Որտեղ էլ տեղի ունենա հեղափոխությունը, պարզ է, որ ամեն ինչ գնալու է այս ճանապարհով, որտեղ միմյանց դեմ են կանգնելու պետությունը պաշտպանող ոստիկանությունը և ոստիկանների վրա հարձակվող ցուցարարները։ Բնականաբար, որտեղ էլ որ լինի հեղափոխությունը, այն կգնա այս ուղղությամբ»,- ասել է Գամսախուրդիան Georgian Times-ին տված հարցազրույցում։

Նա ասել է, որ հանրահավաքներում կան այնպիսիք, ովքեր «ընդհանուր առմամբ կողմ են որոշակի փոփոխություններին, և եթե այդ փոփոխությունները տեղի են ունենում էվոլյուցիոն ճանապարհով», իրենք համաձայն են, կան նաև այնպիսիք, ովքեր «պահանջում են, որ դա լինի հեղափոխության միջոցով»։

«Չեմ կարծում, [որ մենք գնում ենք դեպի Ռուսաստան], բայց եթե զգույշ չլինենք, Չելյաբինսկում չենք արթնանա, կարթանանք Գազայում, Դեյր էլ Զորում, կարթնանք Հալեպում, որը վերածվել է ավերակների: Սա կլինի արդյունքը, եթե մենք խելամտորեն չգործենք և չհաշվարկենք այն բոլոր սպառնալիքներն ու մարտահրավերները, որոնք կարող են առաջանալ մեր առջև»,- նշել է Կոնստանտին Գամսախուրդիան։

Նույն հարցազրույցում Ազգային գրադարանի ղեկավարը խոսել է Ուկրաինայում Ռուսաստանի սկսած պատերազմի մասին և ասել, որ վստահ է, որ Պորոշենկոյի կառավարությունը կկանխեր դա։

«Դրան [Ռուսաստանին] կանգնեցնելու ոչ մի միջոց չկա, քանի որ նրանք [ուկրաինացիներին] չեն տալիս իրենց անհրաժեշտ զենքը, նրանք տալիս են դրա մեկ երրորդը: [...] Պատկերացրեք, եթե Ռուսաստանը նույն քաղաքականությունը վարեր հարավում, ի՞նչ կաներ Արևմուտքը դրան հակազդելու համար: Ոչինչ։ Նա այստեղ էլ իր զենքի մի մասը կտա հարավային երկրին, որի վրա հարձակվելու է, հիպոթետիկ ասած, և ֆինանսական օգնություն կտրամադրի։ Ոչ ոք չէր մտածի, որ այստեղ հաշվի նստելու ռազմական օգնություն կլինի։ Ոչ ոք նման պատրանք չունի։

«Ուստի ոչ ոք չպետք է զարմանա, որ մեր բնակչությունն այս ընտրություններում չի զգացել, որ այս իրավիճակում, փոխված պայմաններում, երբ աշխարհում նման իրավիճակ է, ինչ-որ մեկը մեզ լուրջ օգնություն կտա, և մենք կարող ենք հայտնվել մի իրավիճակում, երբ մեզ գործնականում ոչինչ չի կարող փրկել»,- ասել է Գամսախուրդիան, և իշխանության «մեծ հաջողություն» որակել այն, որ Վրաստանում պատերազմ չի եղել։

«Վրացական երազանքի» ողջ նախընտրական քարոզարշավը հիմնված էր պատերազմի թեմայի և «Գլոբալ պատերազմի կուսակցության» մասին դավադրության տեսության վրա։ Իշխող կուսակցությունը փորձում էր իրեն ներկայացնել որպես միակ քաղաքական ուժը, որն ի վիճակի է ապահովել խաղաղություն՝ միաժամանակ մեղադրելով իր հակառակորդներին՝ երկրի ներսում և դրսում, Վրաստանին պատերազմի մեջ ներքաշելու փորձերում: