Վրաստանում Դանիայի դեսպան Աննե Թոֆթ Սորենսենի խոսքով՝ «Վրացական երազանքի» հիմնադիր Բիձինա Իվանիշվիլին 90-ականներին Ռուսաստանում հարստություն կուտակած օլիգարխ է։ Այս մասին դեսպանը գրում է հունվարի 10-ին դանիական թերթերից մեկում հրապարակված հոդվածում։ Դեսպանն անդրադարձել է Վրաստանին ԵՄ անդամակցության թեկնածուի կարգավիճակ շնորհելու հարցին և անցյալ տարի երկրում տեղի ունեցած կարևոր իրադարձություններին։
Լրահոս
Ընթերցողի ընտրանի
- 1 ՌԴ արտաքին հետախուզությունը հայտնում է, որ ԱՄՆ-ը «գունավոր հեղափոխություն» է նախապատրաստում Վրաստանում
- 2 «Վրացական երազանքը» դադարել է երազանք լինելուց, այն դարձել է մղձավանջ. նախագահ
- 3 Թբիլիսիում երկաթուղային վթարի հետևանքով զոհվել է «Վրացական երկաթուղու» 2 աշխատակից
- 4 Ես պատրաստ եմ ստանձնել մեծ պատասխանատվություն, ներառյալ երկրորդ ժամկետով. Զուրաբիշվիլի
- 5 «Մենք ուժ կգտնենք մեր մեջ, որպեսզի ներողություն խնդրենք». Իվանիշվիլին՝ 2008 թվականի պատերազմի մասին
- 6 Դեդոփլիծղարոյում արհեստական լճում ինքնազգացողությունը վատացած 16-ամյա դեռահասը մնում է կլինիկայում
Դեսպանը նշում է, որ բարեփոխումները Վրաստանում վերջին մի քանի տարիների ընթացքում դանդաղ են ընթանում, իսկ քաղաքական ճգնաժամը խորը տարաձայնություններ ու անվստահություն է առաջացրել իշխանության և ընդդիմության միջև։
«Իշխող «Վրացական երազանք» կուսակցությունը, որը հիմնադրել է օլիգարխ Բիձինա Իվանիշվիլին, ով 1990-ականներին իր կարողությունը կուտակել է Ռուսաստանում, իշխանության ղեկին է 2012 թվականից։ Ընդդիմությունը՝ Սաակաշվիլիի «Միացյալ ազգային շարժման» ղեկավարությամբ, շարունակ բոյկոտում է խորհրդարանական աշխատանքը և կառավարությանը մեղադրում դատարանը քաղաքականացնելու, ազատ լրատվամիջոցները ճնշելու և ընդդիմության անդամներին հետապնդելու մեջ»,- գրում է Աննե Թոֆթ Սորենսենը։
Դիվանագետը նշում է, որ Ուկրաինա Ռուսաստանի ներխուժումից հետո Ուկրաինան և Եվրամիությունը մեղադրեցին Վրաստանի կառավարությանը Ռուսաստանի նկատմամբ բարեկամական քաղաքականություն վարելու մեջ։
«Նրանք [կառավարությունը] չխոչընդոտեցին ամռանը դեպի Մոսկվա թռիչքների վերսկսմանը և Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցներ չկիրառեցին։ Ընդհակառակը, նրանք ավելացրին առևտուրը Ռուսաստանի հետ։ Ուկրաինան և Եվրամիությունը քննադատել են այս քաղաքականությունը՝ որպես «անպատշաճ» եվրոպական նկրտումներ ունեցող երկրի համար, որտեղ բնակչության 90%-ը աջակցում է Վրաստանի անդամակցությանը Եվրամիությանը։
2023 թվականը սկսվեց մարտին զանգվածային բողոքի ցույցերով ընդդեմ այսպես կոչված օտարերկրյա գործակալների մասին կառավարության օրենքի նախագծի, որը, եթե ետ չկանչվեր, օտարերկրյա քաղաքացիական հասարակության կազմակերպությունների գրանցումը (որպես օտարերկրյա գործակալ) պարտադիր կդարձներ: Ռուսաստանում նմանատիպ օրենք են կիրառել քաղաքացիական հասարակությանն ու ընդդիմությանը ճնշելու համար»,- գրել է դեսպանը։
Այս հայտարարությունների պատճառով Դանիայի դեսպան Աննե Թոֆթ Սորենսենը կանչվել է Վրաստանի արտաքին գործերի նախարարություն։
Դեկտեմբերի 30-ին «Վրացական երազանքի» արտահերթ համագումարում հայտնի դարձավ, որ «Վրացական երազանքի» հիմնադիր, երկրի նախկին վարչապետ, միլիարդատեր Բիձինա Իվանիշվիլին կրկին վերադարձել է քաղաքականություն։ «Իմ նախաձեռնությամբ՝ որպես կուսակցության պատվավոր նախագահ, վերադառնում եմ քաղաքական կյանք»,- ասել է նա։ Իվանիշվիլին որպես քաղաքականություն վերադառնալու պատճառ նշել է այն փաստը, որ այսօր Վրաստանը կանգնած է դժվարին մարտահրավերների առաջ, և իշխանության կողմից նույնիսկ փոքր սխալը կարող է շատ թանկ արժենալ երկրի համար։ Նրա խոսքով, երբ ընդդիմությունն ամբողջությամբ կործանվի, իշխող թիմում մեծանում են ռիսկերը, այդ թվում՝ կոռուպցիան, և ինքը կկատարի ծանրության կենտրոնի առաքելությունը։
«Վրացական երազանքը» փոփոխություններ է կատարել իր կանոնադրության մեջ։ Նոր կանոնադրության համաձայն՝ քաղխորհուրդը «Վրաստանի վարչապետի թեկնածուին հաստատում է կուսակցության պատվավոր նախագահի առաջարկով»։
Բիձինա Իվանիշվիլին զբաղեցրել է վարչապետի և կուսակցության նախագահի պաշտոնները 2012-2013 թվականներին։ 2013 թվականի նոյեմբերի 20-ին նա հրաժարական տվեց վարչապետությունից, հրաժարական տվեց կուսակցության նախագահի պաշտոնից և ասաց, որ հեռացել է քաղաքականությունից։ 2018 թվականի մայիսի 11-ին Իվանիշվիլին կրկին ընտրվեց «Վրացական երազանքի» նախագահ։ 2021 թվականի հունվարի 11-ին նա հայտարարեց, որ վերջնականապես հեռացել է քաղաքականությունից և «ամբողջովին լքել է կառավարման ղեկը»։
Չնայած քաղաքականությունից իր հեռանալու մասին հրապարակային հայտարարություններին՝ Իվանիշվիլին մեղադրվում էր ոչ ֆորմալ կառավարման մեջ, և նրա անունը կապված էր կուսակցությունում կարևոր որոշումներ կայացնելու հետ, ներառյալ վարչապետների, նախարարների և այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաների ընտրության և հաստատման հետ:
