Օգոստոսյան պատերազմից կարելի էր խուսափել. Ղարիբաշվիլի

«Առաջին հերթին ցանկանում եմ իմ ցավակցությունը հայտնել մեր զոհված հերոսներին և նրանց ընտանիքներին։ Խոնարհվում եմ մեր հերոսների պայծառ հիշատակի առաջ։ Ուզում եմ ևս մեկ անգամ մեր խորին ցավակցությունը հայտնել նրանց ընտանիքներին։ Այս պատերազմում հերոսաբար զոհվեցին մեր հերոսները։ Դա սարսափելի ողբերգություն էր, որը տեղի ունեցավ մեր երկրում։ Դա ամենածանր փորձությունն էր, որի հետևանքով զոհվեցին ավելի քան 400 մեր քաղաքացիներ, վիրավորվեցին ավելի քան 2000-ը, և մենք շատ ծանր արդյունքներ ստացանք այս պատերազմից։ Զավթվեց ավելի քան 150 բնակավայր, կորցրինք նաև մի քանի գյուղեր, Կոդորիի հովիտը։ Այս պատերազմը բերեց ապօրինի օկուպացիա և նաև ժամանակավոր օկուպացիա մեր հին տարածքների, նրանց այսպես կոչված ճանաչումը, որը շատ ծանր հետևանքներ բերեց մեր երկրին։

Մենք բազմիցս ասել ենք, որ այս պատերազմից կարելի էր խուսափել։ Ես տեղեկություններ ունեմ, թե ինչպես են զարգացել իրադարձությունները։ Եվս մեկ անգամ ուզում եմ նշել, որ նախկին գերագույն գլխավոր հրամանատարը մեծ անպատասխանատվություն է դրսևորել այն ժամանակ, երբ մեր հերոս զինվորները ցուցաբերել են մեծ հերոսություն և անձնազոհություն։ Հերոսության բազմաթիվ օրինակներ են թողնվել մեր ժողովրդին ու գալիք սերունդներին։

Այն ժամանակ մենք տեսանք նախկին գերագույն գլխավոր հրամանատարի ամենախայտառակ պահվածքը։ Հիշում եք փողկապ ծամելը, փախչելը, ինքնաթիռի ձայնից ընկնելը, գետնին պառկելը։ Ցավոք սրտի, ողջ հասարակությունը տեսավ մեծ ամոթ, ոչ միայն մենք, այլ ամբողջ աշխարհը»,- ասել է Ղարիբաշվիլին։

Երկրի գործող վարչապետի խոսքով՝ այն ժամանակվա իշխանությանը չէր հետաքրքրում զոհված հերոսները և այն, որ այդ տարածքները ռմբակոծվում էին ու օկուպացվում։

«Հասարակության մոտ առաջացած հիմնական հարցը՝ ինչո՞ւ կորցրինք Կոդորիի հովիտը առանց կռվի, առանց դիմադրության։ Ինչո՞ւ կորցրինք 150-ից ավելի բնակավայրեր։ Ինչո՞ւ այս պատերազմը ժամանակին պատշաճ կերպով չկանխվեց։ Ինչո՞ւ չի կատարվել ռիսկի գնահատում։ Փոքր երեխան հեշտությամբ կարող էր հաշվարկել այն հնարավոր քայլերը, որոնք կհետևեին պատերազմից մի քանի օր առաջ տեղի ունեցած այս սադրանքներին։ Այս բոլոր հարցերի համակցությունը ցույց է տալիս մի բան, որ դա իսկապես ապազգային իշխանություն էր, որը չէր մտածում Վրաստանի տարածքների միավորման, ոչ մեր ժողովրդի պաշտպանության, ոչ էլ մեր ազգային շահերի պաշտպանության մասին, այլ դա իշխանություն էր, որը մտածում էր միայն իր շահի մասին, դավաճանում էր մեր երկրի շահերը, դավաճանում էր մեր բնակչությանը, ժողովրդին, մեր հերոսներին։ Հիշու՞մ եք, որ մեր հերոս զինվորների դիերը մնացել էին օկուպացված տարածքներում, և նրանք չէին էլ հետաքրքրվում։ Եթե ​​պատրիարքի մասնակցությունը չլիներ, նույնիսկ մեր հերոսների մարմինները չէին տեղափոխվելու։ Սա ծանր ժառանգություն է, որը մեզ թողել է նախկին կառավարությունը»,- ասել է Իրակլի Ղարիբաշվիլին։

Նրա խոսքով, գործող իշխանության գլխավոր մարտահրավերը օկուպացիային վերջ դնելն է խաղաղ ու պրագմատիկ քաղաքականությամբ։

«Այն, որ Ռուսաստանը օկուպանտ է և ագրեսոր, մենք վաղուց գիտեինք և գիտենք։ Ամբողջ աշխարհը գիտի։ Ուզում եմ ևս մեկ անգամ ընդգծել, որ մենք ճիշտ, խաղաղ քաղաքականություն ենք մշակել, որը մեր երկիրը պետք է տանի տարածքների ապաօկուպացման և վերջնական կարգավորման։ Խաղաղությանը այլընտրանք չկա։ Մենք պետք է խաղաղ պայմաններում վերականգնենք մեր տարածքները՝ ճիշտ, խելացի, պրագմատիկ քաղաքականությամբ։ Ես խորապես հավատում եմ դրան: Մենք ամեն օր ավելի ենք մոտենում այս մեծ նպատակին»,- հավելել է Իրակլի Ղարիբաշվիլին։

2008 թվականի Օգոստոսյան պատերազմից անցել է 15 տարի։ 2008 թվականի օգոստոսի 7-ին ռուսական բանակը Ռոկիի թունելով հատեց Վրաստանի սահմանը և սկսեց լայնածավալ ցամաքային, օդային և ծովային ռազմական ագրեսիա։ Պատերազմը տևեց մի քանի օր, մինչև օգոստոսի 12-ին ստորագրվեց զինադադարի պայմանագիր։ Ռուսական ավիացիան հարձակվեց Վրաստանի տարբեր քաղաքներում տեղակայված ռազմաբազաների և օդանավակայանների վրա, Գորին երկու անգամ ռմբակոծվեց, այդ թվում՝ Գորիի ռազմաբազայի տարածքը։ Ռմբակոծվեցին նաև Թբիլիսիի Վազիանիի ռազմաբազան, ավիացիոն գործարանը, Փոթիի նավահանգիստը, Սենակիի և Մառնեուլիի ռազմաբազաները։ Ռուսական ռազմական ագրեսիայի հետևանքով զոհվեց Վրաստանի 228 խաղաղ բնակիչ, 170 զինվոր և 14 ոստիկան։ 150 000 մարդ լքեց իր տունը, որոնցից շատերը առ այսօր տեղահանվածի կարգավիճակ ունեն։