ჯანდაცვის სამინისტროში ონკოლოგიური დაავადებების მქონე პაციენტებისა და პაციენტთა ორგანიზაციების წარმომადგენელთა მონაწილეობით სამუშაო შეხვედრა გაიმართა. სამინისტროს ინფორმაციით, მინისტრმა მიხეილ სარჯველაძემ მათ სხვადასხვა თერაპიისთვის საჭირო მედიკამენტების გაცემის წესის ახალი პროექტი წარუდგინა, რომლის მიხედვითაც, წამლები პირდაპირ სამედიცინო დაწესებულებებში იქნება ხელმისაწვდომი.
ახალი ამბები
მკითხველის რჩეული
- 1 „ოცნების“ საარჩევნო ქოლცენტრები რეგიონებში და ზეწოლა ამომრჩევლებზე
- 2 თეთრიწყაროს მოსამართლემ 30 უბნის შედეგები გააუქმა ხმის ფარულობის დარღვევის გამო
- 3 Edison: ეგზიტპოლსა და ცესკოს შედეგებს შორის 13%-იანი სხვაობა მანიპულირებაზე მიუთითებს
- 4 აქციებზე ჟურნალისტებისთვის მუშაობაში უკანონოდ ხელის შეშლის ფაქტებზე გამოძიება დაიწყო
- 5 „გვაქვს 81 ფაქტი და ეს სისტემურობაზე მიუთითებს“ - „ოცნება“ ოპოზიციას ხმების მოპარვაში ადანაშაულებს
- 6 ბჟანიას ქართველი დეპუტატები აფხაზეთში ფარულად ჩამოჰყავდა - არძინბა
„ბენეფიციარებს აღარ მოუწევთ სააფთიაქო ქსელებიდან კლინიკაში მედიკამენტების თავად მიტანა, პროცედურაზე მისულ ყველა პაციენტს წამალი დაწესებულებაში დახვდება“, - განაცხადა მიხეილ სარჯველაძემ და აღნიშნა, ცვლილების მიზანია, ქვეყანაში ონკოლოგიური დაავადებების მკურნალობა უფრო მეტად ხელმისაწვდომი გახდეს.
გვანცა აფხაიძე, რომელიც ორგანიზაცია „კავშირი სიცოცხლისთვის“ დამფუძნებელია და თანამოაზრეებთან ერთად თვეებია ითხოვს ონკოპაციენტებისთვის ხელმისაწვდომ მკურნალობას, ამბობს, რომ შეხვედრაზე არ მიუწვევიათ. ის მედიკამენტების გაცემის წესის ცვლილებას დადებითად აფასებს. ამასთან, ამბობს, რომ ცვლილებებს, რომელთა განხორციელება ერთ კვირაშია შესაძლებელი, თვეები არ უნდა სჭირდებოდეს.
„გამოიცა ჯანდაცვის სამინისტროს დადგენილება, რომ სრულფასოვანი მკურნალობა იანვრიდან ყველასთვის ხელმისაწვდომი იქნებოდა. სამწუხაროა, რომ ივლისის თვეში ერთადერთი ცვლილება, რაც ჯანდაცვის სამინისტრომ განახორციელა, არის ის, რომ მედიკამენტებს პაციენტები კლინიკებში მიიღებენ.
რა თქმა უნდა, ეს პოზიტიური ნაბიჯია, მაგრამ ის პაციენტები, რომლებიც თურქეთში დადიან, როგორ აიღებენ ამ მედიკამენტებს?!“, - ამბობს გვანცა აფხაიძე.
ონკოპაციენტების თქმით, უმთავრესი პრობლემა, რასაც აწყდებიან, სიცოცხლისთვის აუცილებელი მედიკამენტების დეფიციტია. გარდა ამისა, სახელმწიფო არ აფინანსებს წინასწარ კვლევებსა და დიაგნოსტირებას, მკურნალობით გამოწვეული გვერდითი მოვლენების მართვას, რემისიაში მყოფი პაციენტის მონიტორინგსა და გეგმიურ კვლევებს.
